Thursday, May 21, 2009

មហាសន្និបាតវិសាខបូជាអន្តរជាតិនៃអង្គការសហប្រជាតិលើកទី ៦ នៅថៃឡងដ៍


ដោយ ថាច់ ប្រីជា គឿន

ថ្ងៃទី ០៤-០៥-០៦ ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០០៩ មហាសន្និបាតវិសាខបូជាអន្តរជាតិ នៃអង្គការសហ ប្រជាជាតិ (ICUNDV) ព.ស.២៥៥៣ គ.ស.២០០៩ បានប្រារព្ធឡើងនៅក្រុងបឹងកក់ ប្រទេសថៃ ដោយ មានការចូលរួមពីសមាជិកជាមេដឹកនាំព្រះពុទ្ធសា សនា និស្សិត អ្នកស្រាវជ្រាវ ភិក្ខុ និង ភិក្ខុនីជាដើម ប្រមាណជិត ១.៧០០ អង្គ និង រូប បាមនិមន្ត និង អញ្ជើញមកពីប្រទេសចំនួន ៨០ នៅជុំវិញសកល លោក ។មហាសន្និបាតនេះ បានប្រព្រឹត្តទៅជាកិត្តិយស ក្រោមអធិបតីភាពព្រះពុទ្ធចរិយាជាសម្តេចព្រះសង្ឃ រាជ
និងគណៈមន្ត្រីសង្ឃ រាជបុត្រី ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី និងនា
យករដ្ឋមន្ត្រីនៃប្រទេសថៃ រួមជាមួយ ថ្នាក់ដឹកនាំនៃប្រទេស
មួយចំនួនផ្សេងទៀត ។ ក្រៅពីនេះ ក៏មានការចូលរួមពីសំណាក់ព្រះសង្ឃ និងពុទ្ធបរិស័ទថៃប្រមាណជាង ២០០០ អង្គ និងរូប ទៀតផង ។
ព្រះពុទ្ធចរិយា ជាសម្តេចសង្ឃរាជនៃព្រះរាជាណាចក្រថៃ មហាសន្និបាតថ្ងៃទីមួយបានចាប់ផ្តើមប្រារព្ធដោយមានការស្វាគមន៍
នូវព្រះរាជដំណើរយាងចូលជាអធិបតីនៃព្រះសង្ឃរាជនិង
រាជបុត្រីនៃរាចរង្សថៃយ៉ាងអធិកអធ័ម ។ បន្ទាប់មក
តំណាងឲ្យគណៈ សង្ឃ នៃព្រះពុទ្ធសាសនាថៃបាន
និមន្តឡើងសម្តែងនូវសុន្ទរកថាបើកកម្មវិធីមហាសន្និបាត
សម្តេចសង្ឃ រាជនៃព្រះរាជាណាចក្រថៃ បានបញ្ជាក់ថា ៖
«ព្រះ ពុទ្ធសាសនាបានឋិតនៅក្នុងលោករាប់ពាន់ឆ្នាំ
ក៏អាស្រ័យដោយមានមេត្តាធម៌ និង សច្ចធម៌ ជាគោល
ការណ៍ ដែលពុទ្ធបានមានព្រះទ័យពន្យល់ដល់ពុទ្ធ បរុស័ទ និងពុទ្ធបរិស័ទនៅជុំវិញសកលលោកតែងតែ លើកត
ម្កើងដោយការប្រតិបត្តិតាម មានការរួម វិភាគទានយ៉ាង
ច្រើនក្នុងការធ្វើឲ្យមានសន្តិភាពពិភពលោក ។ ដោយហេតុនេះហើយបានជាអង្គការសហប្រជាជាតិបាន
ផ្តើមចាត់តាំងឲ្យមានពិធីបុណ្យវិសាខបូជានេះឡើងដើម្បី
គោរពដល់ការប្រតិបត្តិ ដ៏អស្ចារ្យរបស់មនុស្សជាតិនិងជា
ការរំឮកដល់ថ្ងៃដែលព្រះពុទ្ធសមណគោត្តមទ្រង់ប្រសូត
បានត្រាស់និងការយាងចូលបរិនិព្វាន»។ឆ្នាំនេះ ការប្រារព្ធ
មហាសន្និបាតវិសាខបូជា អន្តរជាតិនៃអង្គការសហប្រជាជាតិ
ស្របជាមួយពិភពលោកមានការប្រែប្រួល ផ្នែកបរិស្ថាន
ធម្មជាតិវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច និង វិបត្តិនយោបាយសកល ។
ហេតុនេះ បានជាវិសាខបូជាអន្តរជាតិ នៃអង្គការសហ
ប្រជាជាតិ ព.ស.២៥៥៣គ.ស.២០០៩ (ICUNDV)
ជាឱកាលមួយសម្រាប់ព្រះសង្ឃ និងពុទ្ធបរិស័ទ្ធនៅ
ជុំវិញពិភពលោកធ្ចើការជួបជុំគ្នា ដើម្បីរកដំណោះស្រាយ
ផលវិបត្តិនេះ ។ «យើងទាំងអស់ គ្នានិយាយដោយឡែក
និងសត្វលោកទាំងអស់និយាយរួមគឺជា ញាតិនឹងគ្នា
ដែលកំពុងរស់នៅលើផែនដីនេះសុទ្ធតែចង់
បានសេចក្តីសុខ ចម្រើន ។ ស្ថានភាពបច្ចុប្បន្ន ឃើញថា
មានការឈ្លោះប្រកែក តណ្តើម ប្រឆាំងគ្នា ធ្វើឲ្យកើតទុក្ខ
ទៅវិញទៅមក ។ល។ ឥឡូវនេះយើង ទាំងអស់គ្នាមកទីនេះ
ដើម្បីរកដំណោះស្រាយ និង ប្រតិបត្តិតាមពាក្យប្រៀន
ប្រដៅរបស់ព្រះពុទ្ធដែលបានបន្សល់មកជាង ២០០០
ឆ្នាំកន្លងហើយ » សម្តេចសង្ឃរាជនៃប្រទេសមាន
សង្ឃដីកាអំពាវនាវយ៉ាងនេះ ។
ព្រះធម្មឃោសាចារ្យ
ប្រធានមហាសន្និបាតវិសាខបូជានៃអង្គសហប្រជាជាតិ
តំណាងឲ្យគណៈកម្មការ រៀបចំមហាសន្និ បាតវិសាខបូជាអន្តរជាតិ
(ICUNDV) និង ជាប្រធាន គណៈកម្មការនេះ ព្រះតេជព្រះគុណ ធម្ម
ឃោសាចារ្យបានមានសង្ឃដីកាបញ្ជាក់នៅក្នុងរបៀបវារៈនៃមហាសន្និ
បាតនេះថា មហាសន្និបាតធ្វើយ៉ាងណា ដើម្បីយកពុទ្ធសាសនា ទៅ
ដោះស្រាយដល់វិបត្តិពិភពលោក ដូចជា បរិស្ថានសេដ្ឋកិច្ច និង នយោបាយ ។
ក្រៅពីនេះ ក៏មានកិច្ចពិភាក្សាស្តីពីការ បោះពុម្ភសៀវភៅ
ធម៌ព្រះពុទ្ធសាសនាមួយឲ្យឯកភាពជាសកល ។
មហាសន្និបាតវិសាខបូជាអន្តរជាតិនៃអង្គការសហប្រជាជាតិ ព.ស.
២៥៥៣ គ.ស.២០០៩ បានប្រព្រឹត្តទៅរយៈពេល ៣ ថ្ងៃ គឺចាប់ពីថ្ងៃទី
០៤ ដល់ ថ្ងៃទី ០៥-០៦ ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០០៩ នៅ មណ្ឌលទាំង ៣ គឺ
ពុទ្ធមណ្ឌលពុទ្ធសាសនា (Buddhamonthon) ,មហាវិទ្យាល័យ Maha
chulalongkorn និងមជ្ឈមណ្ឌលមហាសន្និបាតនៃអង្គសហប្រជាប្រ
ទេសថៃ ។ មហាសន្និបាតនេះបានលើកប្រធានបទ «ពុទ្ធសាសនាជា
មួយវិបត្តិសកល» រួមមាន ៦ ចំ ណុចគឺ ៖· ពុទ្ធសាសនាជាមួយវិបត្តិបរិស្ថាន· ពុទ្ធសាសនាជាមួយវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច· ពុទ្ធសាសនាជាមួយវិបត្តិនយោបាយ
សន្តិភាព និង អភិវឌ្ឍន៍· សន្និបាតរបស់បណ្តាសាលាមហាវិទ្យាល័យ
ពុទ្ធសាសនាជាសមាជិក នៃក្រុម IABU ។· ពិភាក្សាពីគំរោងរបស់
ពុទ្ធសាសនា ក្នុងការផ្តល់ ព័ត៌មានតាមអន្តរ
ប្រព័ន្ធ (Internet) ។· ការធ្វើឲ្យឯកភាពពុទ្ធវចនៈជាសកល
ការបិទកម្មវិធី៖មហាសន្និបាតនេះ បានត្រូវបិទកម្មវិធី ថ្ងៃទី ០៦
ខែឧសភា ២០០៩ នៅ អាគារសន្និសីទ នៃអង្គ ការសហប្រជាជាតិ
ប្រចាំតំបន់អាស៊ីភាគអា គ្នេយ៍ (UNITED NATIONS) នាទីក្រុងបឹងកក់
ប្រទេសថៃក្រោយពី កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែង យ៉ាងមមាញឹកអស់
រយៈពេល ៣ ថ្ងៃមក ដោយមាន ការចូលរួមពីសំ ណាក់ព្រះសង្ឃ និងពុទ្ធបរិស័ទ
អ្នកស្រាវជ្រាវ មេដឹក នាំព្រះពុទ្ធសាសនា ជាដើម ប្រមាណជាង ១.៣០០ អង្គ និង រូប ។
ការបិទកម្មវិធីនេះ មានការនិមន្តចូលរួមប្រកាសសារបិទកម្មវិធីពីព្រះ
ពុទ្ធចរិយាជាសម្តេចសង្ឃរាជនៃប្រទេសថៃ និង ការអញ្ជើញ ចូលរួមអប
អរសាទរពីសំណាក់លោក អភិសិទ្ធិ វេជ្ជាជីវៈនាយករដ្ឋមន្ត្រីនៃប្រទេស
ថៃផងដែរ ។ ព្រះសង្ឃចូលរួមថតរូបអនុស្សាវរីយ៍
មហាសន្និបាតវិសាខបូជានៃអង្គសហប្រជាជាតិ បានបញ្ចប់ដោយមាន
ការប្រកាសសរុបពីលទ្ធផលរបស់មហាសន្និបាតទាំង ៣ ថ្ងៃ ដែលមាន
៦ ប្រធានបទ ត្រូវបានលើឡើងជជែក គឺ ៖· ព្រះពុទ្ធសាសនា នឹងការ
ប្រែប្រួលបរិស្ថានធម្មជាតិសកល ។· ព្រះពុទ្ធសាសនា នឹងវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចសាកល ។· ព្រះពុទ្ធសាសនានឹងវិបត្តិនយោបាយសកល សន្តិភាព
និងការអភិវឌ្ឃន៍។· សន្និសីទរបស់បណ្តាសាលាមហាវិទ្យាល័យនៃក្រុម IABU ។· គំរោងរបស់ព្រះពុទ្ធសាសនា និង ប្រភពនៃការផ្សព្វផ្សាយតាមព្រះ
ពុទ្ធសាសានារយៈអន្តរបណ្តាញ (Internet) ។· ការធ្វើឲ្យឯកភាពពុទ្ធវចនៈជាសកល
សរុបកិច្ចពិភាក្សារយៈពេល ៣ ថ្ងៃមក ឃើញ ថា ស្ថានភាពការប្រែប្រួល
ពិភពលោក និងវិបត្តិសកល ថ្ងៃនេះពាក្យប្រៀនប្រដៅរបស់ព្រះពុទ្ធកាន់
តែមានតួនាតីយ៉ាងសំខាន់ ក្នុងការរំដោះទុក្ខសោករបស់សត្វលោក
ដើម្បីនាំមកនូវសុភមង្គល សេចក្តីសុខ ចម្រើន និង សន្តិភាព តាមរយៈ
ការប្រតិបត្តិ និងការភ្ញាក់រឮករបស់មនុស្សគ្រប់រូបតាមរយៈព្រះពុទ្ធ
សាសនា ។
មហាសន្និបាតវិសាខបូជានៃអង្គសហប្រជាជាតិ ថ្ងៃទី ៣ នៅ
អាគារនៃអង្គការសហប្រជាជាតិប្រចាំតំបន់អាស៊ីភាគអាគ្មេយ៍
ទីក្រុងបឹងកក់ ប្រទេសថៃ
ក្នុងឱកាសបិទកម្មវិធីនេះ សេចក្តីប្រកាស ក្រុងបឹងកក់ របស់មហាសន្និ
បាតនៃអង្គការសហប្រជាជាតិ ព.ស.២៥៥៣ ដោយមានការអបអរសាទរ​យ៉ាងក្រៃលែងពីសំណាក់អ្នកចូលរួម ។ សេចក្តីប្រកាសក្រុងបឹងកក់មាន
៩ ចំណុច ដែលបានត្រូវគេ​មើលឃើញថា ជាមូលដ្ឋាននៃការយល់ដឹង
និងស្មារតីរួបរួមក្នុងការផ្សព្វផ្សាយតាមអង្គការ,ការចាត់តាំងឯកជន ,ទី
ភ្នាក់ងារព័ត៌មាន ,សង្គម ។ល។ តាមរយៈធម្មសាកច្ឆា រវាងព្រះមហាថេរ
ជាមេដឹកនាំព្រះពុទ្ធសាសនា និងអ្នកប្រាជ្ញខាងពុទ្ធសាសនា បានប្តេជ្ញា
ថា នឹងនាំគ្នាផ្សព្វផ្សាយសារសន្តិភាពដោយផ្អែកលើមារគារមេត្តា និង
បញ្ញា របស់ព្រះពុទ្ធ ដើម្បីធ្វើការស្រាវជ្រាវបញ្ហាដែលទាក់ទិននឹងព្រះពុទ្ធ
សាសនា និង វិបត្តិសកល ។
សេចក្តីប្រកាសរបស់ទីក្រុងបឹងកក់ ក៏បានបញ្ជាក់អំពី ការប្រារព្ធ មហា
សន្និបាតវិសាខបូជា នៃអង្គការសហប្រជាជាតិ ឆ្នាំក្រោយ ព.ស.២៥៥៤
គ.ស.២០១០ នឹងត្រូវបានប្រទេសជប៉ុន និង ថៃ ជាអ្នកឈរឈ្មោះរៀប
ចំកម្មវិធីនៅមជ្ឈមណ្ឌលសន្និសីទនៃអង្គការសហប្រជាជាតិ ប្រចាំតំបន់
អាស៊ីភាគអាគ្នេយ៍ នាទីក្រុងបឹងកក់ ប្រទេសថៃ ។
សូមរំឭកថា​ពិធីបុណ្យវិសាខបូជា បានត្រូវ អនុម័តដោយអង្គការសហ
ប្រជាជាតិ កាលពីថ្ងៃទី ១៥ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ១៩៩៩ ដោយបានចាត់ទុកថា ថ្ងៃ
បុណ្យអន្តរជាតិ ។ ចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះមកត្រូវបានប្រារព្ធមហាមហាសន្និ
បាតវិសាខបូជាអន្តរជាតិ នៃ អង្គការសហប្រជាជាតិនេះបាន ៦ លើក
ហើយ គឺ ៖ លើកដំបូង បានប្រារព្ធ ឆ្នាំ ២០០០ ក្នុងទី ស្នាក់ ការនៃ អ.ស.ប. នាបុរី
New York, USA ដោយមានការចូលរួមពីព្រះមហាថេរ មេដឹកនាំព្រះពុទ្ធ
សាសនាចំនួន ៣៤ ប្រទេស ។លើកទី ២ បានប្រារព្ធនៅទីក្រុង ម៉ុមបាយ
ប្រទេសឥណ្ឌា នៅខែមេសា ឆ្នាំ ២០០៥ ។ និង នៅមជ្ឈមណ្ឌល
ព្រះពុទ្ធសាសនាអន្តជាតិ BuddhaMonthon ប្រទេសថៃឡងដ៍
ចាប់ពីថ្ងៃទី ១៨ ដល់ ថ្ងៃទី ២១ ខែឧសភា ឆ្នាំ
២០០៥ ដោយមានការ​ចូល រួមពីតំណាងចំនួន ៤២ ប្រទេស ។លើកទី ៣ បានប្រារព្ធនៅសាលាមហាវិទ្យា ល័យមហាចុលាឡុងកន
(Mahachu lalongkom) ប្រ ទេសថៃឡងដ៍ ចាប់តាំងពីថ្ងៃទី ០១ ដល់ថ្ងៃ
ទី ១០ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៦ ។លើកទី ៤ បានប្រារព្ធនៅសាលាមហាវិទ្យា
ល័យមហាចុលាឡុងកន (Mahachula longkom)
ប្រ ទេសថៃឡងដ៍ដដែល ចាប់តាំងពីថ្ងៃទី ២៦
ដល់ ថ្ងៃទី ២៩ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៧ ដោយមាន ការ ចូលរួមពី ៥០០
ក្រុមនៃព្រះពុទ្ធសាសនា តំណាង ទៅពីប្រទេសចំនួន ៦២ ។លើកទី ៥ ត្រូវបានប្រារព្ធនៅវៀតណាមនាទី ក្រុងហាណូយចាប់ផ្តើម
កម្មវិធី នៅថ្ងៃទី ១៤ ខែ ឧសភា ដល់ថ្ងៃទី ១៦ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០០៨ ។
លើកទី ៦ នៅទីក្រុងបឹងកក់ ប្រទេសថៃ ចាប់ពី ថ្ងៃទី ០៤ ដល់ ទី ០៦
ខែឧសភា ព.ស. ២០០៩ គ.ស.២០០៩ ។
បុណ្យវិសាខបូជាពុទ្ធសាសនិកទូទាំងពិភព លោកមូលមតិគ្នារំឭកដល់
ព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ ៣ ដែលបានកើតឡើងក្នុងថ្ងៃ ១៥ កើតខែវិសាខ
ដូចគ្នា ទាក់ទងនឹងប្រវត្តិរបស់ព្រះពុទ្ធសមណគោត្តមដែល ជាមេដឹក
នាំនៃព្រះពុទ្ធសាសនា ។ ព្រឹត្តិការណ៍សំ ខាន់ទាំងបីនោះ គឺ​ការប្រ
សូតចាកគភ៌ព្រះវររាជមា តានៃព្រះសិទ្ធត្ថកុមារដែលជាតួព្រះពុទ្ធអង្គ
មួយ,ការបានត្រាស់ដឹងជាព្រះពុទ្ធរបស់ព្រះអង្គមួយ និងការយាងចូល
ព្រះបរិនិព្វាន ពោលគឺថ្ងៃ អស់ជិវិតនៃតួព្រះពុទ្ធព្រះអង្គនោះមួយ ៕

Tuesday, May 12, 2009

សាររបស់អគ្គលេខាធិការអ.ស.បក្នុងថ្ឡៃបុណ្យពិសាខបូជា


ក្នុង​ថ្ងៃ​វិសាខ​បូជា
ដោយ ហាស់ សាន
2009-05-10
អគ្គលេខាធិការ​អ.ស.ប លោក បាន គីមូន បាន​ធ្វើ​សារ​ផ្ញើ​ជូន​មនុស្ស​លោក​ទូទាំង​សកលលោក​នៅ​ថ្ងៃ​ប្រារព្ធ​បុណ្យ​អន្តរជាតិ​វិសាខ​បូជា​ដែល​ជា​ថ្ងៃ​ព្រះពុទ្ធ​អង្គ​ទ្រង់​ប្រសូត ទ្រង់​ត្រាស់​ដឹង និង​ទ្រង់​ចូល​បរិនិព្វាន​នោះ ឲ្យ​ចេះ​មាន​ធម៌​មេត្តា​ករុណា​មាន​សាមគ្គី​ភាព​រវាង​គ្នា​និង​គ្នា។
លោក​ថា វិបត្តិ​ហិរញ្ញវត្ថុ ការផ្លាស់ប្តូរ​ធាតុ​អាកាស ជំងឺ​រាតត្បាត អំពើ​ភេរវកម្ម និង​ការគំរាម​កំហែង​ផ្សេងៗ​ទៀត​ដែល​មនុស្ស​កំពុង​ប្រឈម​មុខ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ បញ្ជាក់​ច្បាស់​ថា ជោគ​វាសនា​របស់​មនុស្ស​គ្រប់​រូប​ប្រទាក់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ហើយ​បើ​ថា​គេ​មិន​ធ្វើ​អ្វី​មួយ​រួម​គ្នា​ទេ គេ​ពិត​ជា​បរាជ័យ​រៀងៗ​ខ្លួន។
លោក​រំឭក​អំពី​ព្រះពុទ្ធ​ឱវាទ​ដែល​ប្រៀន​ប្រដៅ​ថា រូប​មនុស្ស​យើង​ម្នាក់ៗ​មិន​អាច​សប្បាយ​រីករាយ​តែ​ឯកឯង​បាន​ទេ បើ​ដរាប​ណា​អ្នក​ដទៃ​មាន​ទុក្ខ​នោះ៕