បរាភវសូត្រ (អានថាៈប៉ាក់ រ៉ា ភាក់ វាក់ សូត ) តែងត្រូវបានព្រះសង្ឃសូត្រនៅក្នុងព្រះវិហារជារៀងរាល់ថៃ្ង នាពេលទៀបភ្លឺ នៅក្នុងអំឡុងពេលបុណ្យកាន់បិណ្ឌ ។ នៅ ក្នុងបរាភវសូត្រនេះជារឿយៗ គេឮឃ្លាមួយដែលថា “នាំអោយវិនាស” ។ ឃ្លានេះជា ហេតុនាំអោយអ្នកខ្លះមានទស្សនៈលេងសើចថា ពួកគេមិនហ៊ានស្តាប់ធម៌បរាភវសូត្រទេ ព្រោះខ្លាចវិនាស ។
តាមពិត បររាភវសូត្រ មានន័យថា “មាត្រាដែលពោលពីធម្មជាតិដែលគ្មានក្តីចំរើន ឬធម៌ជាហេតុនាំអោយមានក្តីវិនាស”។ សូត្រនេះមាននៅក្នុងគម្ពីរសុត្តន្តបិដក, ខុទ្ទក និកាយ, សត្តនិបាត, តតិយភាគទី៥៤, ទំព័រទី៣៦ ។ ធម៌នេះ ធ្វើអោយអ្នកស្តាប់ បានដឹងច្បាស់ពីមូលហេតុដែលនាំអោយវិនាស ហើយអោយគេចៀសវាង ដើម្បីគេចអោយផុតពីក្តីវិនាស ហើយប្រសិនបើគេមិនបានស្តាប់ធម៌នេះ គេអាចនឹងមិនដឹងពីហេតុដែលនាំអោយវិនាស ហេតុនេះអាចនឹងប្រព្រឹត្តខុស ជាហេតុនាំអោយវិនាសទៅវិញទេ ។ ក្នុងធ៌មនោះព្រះពុទ្ធបានបង្រៀនពីហេតុផលសាមញ្ញៗ និង ជាក់ស្តែងដូចជាថាៈ បុគ្គលដែលមានវ័យចំណាស់ពេក ហើយយកមនុស្សក្មេងជាប្រពន្ធ-ប្តី , ភាពជាបុគ្គលអកត្តញ្ញូ មិនដឹងគុណឪពុក-ម្តាយ , អ្នកលេងល្បែង៣ប្រការគឺ ល្បែងស្រី ល្បែងស្រា និង ល្បែងភ្នាល់គ្រប់ប្រភេទ , ភាពជាអ្នកខ្ជឹលច្រអូសជាដើម គឺជាហេតុនាំមកនូវក្តីវិនាស ។
ឆ្លើយនឹងសំនួរដែលថា ហេតុអ្វីទើបព្រះសង្ឃសូត្របរាភវសូត្រតែនៅក្នុងរដូវកាន់បិណ្ឌ ហើយថា ប្រសិន បើសូត្រនៅពេលផ្សេងពីពេលបុណ្យនេះ តើបានដែរឬអត់នោះ ព្រះភិក្ខុ ឃឹម សន ព្រះបាឡាត់រាជធានីភ្នំពេញ និង ជាព្រះគ្រូសូត្រស្តាំប្រចាំ វត្តបទុមវត្តីរាជរារាមបានមានព្រះថេរដីកាថា“ការណ៍ដែលព្រះសង្ឃតែងសូត្របរាភវសូត្រនៅក្នុងរដូវកាន់បិណ្ឌនោះ ព្រោះពេលនោះជាពេលដែលប្រជាពុទ្ធបរិស័ទទាំងឡាយមកជួបជុំគ្នា ហើយបរាភវសូត្រ ជាធម៌ដាស់តឿនក្រើនរំឮកដល់គ្រហស្ថពីមូលហេតុដែលនាំមកនូវក្តីវិនាស ដើម្បីអោយគ្រហស្ថជៀសវាង”។
ព្រះបាឡាត់រាជធានីភ្នំពេញ បានបន្ថែមទៀតថា“បរាភវសូត្រនេះ អាចសូត្រនៅរដូវកាលណាក៏បានដែរ គ្រាន់តែយើងចំណាំឃើញថា ក្រៅពីរដូវកាលកាន់បិណ្ឌទៅពុំសូវមានអ្នកស្តាប់ ។ ទោះយ៉ាងណា ជារឿយៗធ៌មនេះត្រូវបានព្រះសង្ឃជាអង្គធម្មកថិក ពោលគឺព្រះសង្ឃដែលត្រូវគេនិមន្តសំដែងធម្មទេសនា បានលើកយកជាធម្មាធិដ្ឋានដែរ”។
ផលប្រយោជន៍បុណ្យកាន់បិណ្ឌ
ទោះជាបុណ្យកាន់បិណ្ឌនេះមិនត្រូវបានធ្វើឡើងដោយសារជាការកំណត់ ឬ បញ្ញត្តិរបស់ព្រះពុទ្ធក្តី ក៏បុណ្យនេះគ្មានអ្វីខ្ទាស់នឹងពុទ្ធប្បញ្ញត្តិដែរ ហើយក៏មានផល ប្រយោជន៍ ច្រើនប្រការផងៈ
-ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ព្រះសង្ឃដែលគង់ចាំវស្សា ហើយជាពេលដែលមានភ្លៀងធ្លាក់មានការលំបាកសម្រាប់ព្រះសង្ឃក្នុងការត្រេចរបិណ្ឌបាត្រ ។
-រក្សាទំនៀមទំលាប់ខ្មែរ ព្រោះវាជាបុណ្យប្រពៃណីខ្មែរ។
-អោយមនុស្សគ្រប់រូបតាំងចិត្តបំពេញសេចក្តីល្អ កុំអោយលុះក្នុងក្តីប្រមាទ។
-អោយមនុស្សមានស្មារតីកត្តញ្ញូ(ដឹងគុណ)នឹកឃើញគុណអ្នកដែលធ្លាប់មានលើខ្លួនទាំងអ្នកលាចាកលោកទៅហើយ ទាំងអ្នកដែលនៅរស់។
-បណ្តុះស្មារតីអោយមនុស្សលះបង់សេចក្តីអាក្រក់គ្រប់យ៉ាង។
-បង្កើតឱកាសអោយសាច់ញាតិទាំងឡាយដែលរស់នៅទីផ្សេងគ្នាមានពេលអាចស្កាត់រកគ្នា ជួបជុំគ្នា ដើម្បីបានដឹងពីសុខទុក្ខរបស់គ្នារទៅវិញទៅមក។
-បង្កើតអោយមានឯកភាព និង សាមគ្គីភាពថ្នាក់ជាតិទាំងមូល៕
No comments:
Post a Comment