នៅសម័យអន្តរកប្ប ចន្លោះឆ្នាំ១៩៧៥-៧៩ ប៉ុល ពត បានរំលាយខឿនព្រះពុទ្ធសាសនាទាំងវត្តអារាមទាំងព្រះសង្ឃ ទាំងឧបាសក ទាំងឧបាសិកា ទាយក ទាំងយិកាចោលទាំងអស់ ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងបានបំផ្លាញគម្ពីរដិកាព្រះពុទ្ធសាសនាមួយចំនួនធំទៀត ។
នៅថ្ងៃសៅរ៍ ៣ កើត ខែមិគសិរ ឆ្នាំមមែ ស.ព.២៥២២ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី២ ខែធ្នូ គ.ស.១៩៧៨ ប្រជាជនបានបង្កើតរណសិរ្សមួយ ឈ្មោះរណសិរ្ស សាមគ្គីសង្គ្រោះជាតិកម្ពុជា ដែលមានគោលការណ៍១១.ខ ក្នុងគោលបំណងវាយរំដោះប្រជាជនកម្ពុជា ឲ្យបានរួចផុតពីរបបបនប្រល័យពូជសាសន៍ ប៉ុល ពត ។ លុះដល់ថ្ងៃអាទិត្យ ១០ កើត ខែបុស្ស ឆ្នាំមមែ ព.ស.២៥២២ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី៧ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៩ រំដោះប្រជាជនអោយរួចផុតពីរបបបនប្រល័យពូជសាសន៍ ប៉ុល ពត បានដូចបំណង ។ នៅពេលនោះឯងហើយប្រជាជនកម្ពុជា អាចមានជំនឿលើព្រះពុទ្ធសាសនាឡើងវិញ បានជាបណ្ដើរៗពីព្រោះរណសិរ្សសាមគ្គីសង្គ្រោះជាតិកម្ពុជាមានយោបល់ថា ព្រះពុទ្ធសាសនា និងចិត្តគំនិតរបស់ប្រជាជនកម្ពុជា មានភាពផ្សារភ្ជាប់គ្នាយ៉ាងជិតស្និទ្ធ រាប់ពាន់ឆ្នាំកន្លងមកហើយ អាចមានអ្នកណាម្នាក់មកបេះបំបែកចេញពីគ្នាបានដោយងាយឡើយ ។ សូម្បីនៅក្នុងសម័យប៉ុល ពត ពួក ប៉ុល ពត បានបំបាក់ស្មារតីប្រជាជនអោយលះបង់ព្រះពុទ្ធសាសនា បើអ្នកណាមិនព្រមលះបង់ចោលទេ នៅមានការអាឡោះអាល័យព្រះពុទ្ធសាសនាពួក ប៉ុល ពត នាំយកអ្នកនោះសំលាប់ចោលទាំងពូជ ។
បើទុកជាមានការគាបសង្កត់សំលាប់បែបនេះក៏ដោយ ក៏ប្រជាជនមួយចំនួនធំ នៅតែលួចថ្វាយបង្គំព្រះសម្ពុទ្ធក្នុងពេលស្ងាត់ ឬក៏នៅតែលើកដៃអធិដ្ឋានចិត្តចំពោះព្រះសម្ពុទ្ធដែរ ។ ចំណែកព្រះសង្ឃវិញ ព្រះសង្ឃមួយចំនួនធំពួកប៉ុលពតបង្ខំឲ្យសឹក លោកក៏សឹកតាមបញ្ជា តែចិត្តរបស់ព្រះអង្គវិញ នៅតែអាល័យភេទផ្នូស ពេលយប់យកស្បង់ ចីពរ មកដេកអោប ។ នៅមានព្រះសសង្ឃមួយចំនួនតូចបំផុតមិនព្រមលះបង់ភេទបព្វជិត ដោយប្រើកល់ល្បិចពេលមានប្រជាជនអ៊ូអរ យកសំពត់សរមកស្លៀកដណ្ដប់ តែនៅពេលស្ងាត់វិញលោកយកស្បង់ ចីពរ មកគ្រង ខំភាវនាធម៌ មិនខ្លាចសេចក្ដីស្លាប់ឡើយ ។
ដោយគ្រាន់តែបានដឹងថា រដ្ឋអំណាចបន្ធូរអោយប្រជាជនមានជំនឿ លើព្រះពុទ្ធសាសនាបានភ្លាមប្រជាជនដែលធ្លាប់ជាពុទ្ធបរិស័ទពីជំនាន់មុន ងើបច្រូងច្រាងនាំគ្នាធ្វើបុណ្យ ។ តែនៅពេលនោះមិនទាន់មានព្រះសង្ឃនៅឡើយ នាំគ្នាអញ្ជើញលោកតាៗដែលចេះព្រះពុទ្ធសាសនា អោយធ្វើជាព្រះសង្ឃ ហើយនាំគ្នាវេរបច្ច័យ៤ ឧទិ្ទសកុសល ជូនវិញ្ញាណក្ខន្ធបុព្វបុរសដូចជា កាលព្រះពុទ្ធគង់ធម្មាដូចនោះដែរ ។
នៅពេលនោះឯង ព្រះសង្ឃអង្គខ្លះ ដែលព្រះអង្គលបស្លៀកស្បង់ គ្រងចីពរអស់រយៈពេលជាងបីឆ្នាំកន្លងមកហើយនេះ ព្រះអង្គប្រកាសខ្លួនថា នៅសម័យ ប៉ុល ពត ព្រះអង្គមិនដែលឃ្លាតចេញពីភេទបុព្វជិតឡើយ ព្រះអង្គស្លៀកស្បង់ គ្រងចីពរ ជាធម្មតាវិញ ។ ក៏មានការយល់ថា ការស្លៀកខោពាក់អាវដោយការបង្ខំពីសត្រូវ សីលផ្នូសរបស់ព្រះអង្គមិនចាច់ឡើយពី ព្រោះព្រះអង្គបានរក្សាសីលផ្នួសរបស់ខ្លួនបានដូចធម្មតា ។ ការយល់ដូចនេះ លោកយកស្បង់ចីពរមកស្លៀកដណ្ដប់ហើយប្រកាសខ្លួនថា ខ្លួនជាអ្នកបួសពិតប្រាកដ ។
ដោយមានការបួសគ្មានសណ្ដាប់ធ្នាប់បែបនេះ ទើបទីស្ដីការគណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមរណសិរ្សសង្គ្រោះជាតិកម្ពុជាបានចាត់ចែងនិមន្ដព្រះសង្ឃ ពីប្រទេសវៀតណាមចំនួន ៩ អង្គ មកបំបួសលោកអាចារ្យ ដែលជាអតីតបព្វជិត ហើយដែលមិនមានប្រពន្ធកូន ធ្វើជាពូជព្រះសង្ឃដើម្បីបំបួសកុលបុត្របន្តទៅទៀត ។ តាមព្រះសពសម្តេចមង្គលទេពាចារ្យ អ៊ុម ស៊ុម បានឲ្យដឹងថា ព្រះសង្ឃ ៩ អង្គដែលរដ្ឋាភិបាលវៀតណាម បានចាត់តាំងអោយមកបំបួសនោះ លោក អាចារ្យ តុង ធ្វើជាព្រះឧប្បជ្ឈាយ៍ និមន្តមកដល់ក្រុងភ្នំពេញព្រះអង្គសុគត ។ សូមបញ្ជាក់ថា ព្រះអង្គព្រះនាម តុង នេះ ពីមុនពេលសម័យប៉ុល ពត ឆ្នាំ១៩៧៥ ព្រះអង្គគង់នៅវត្តមហាមន្ត្រី ក្រុងភ្នំពេញ ។ ឯព្រសសង្ឃ ១ អង្គទៀត ព្រះនាមថាច់ មិញ ជាព្រះសង្ឃមហាយានព្រះអង្គជាអ្នកសង្កេតការណ៍ មិនបានចូលរួមជាការរកសង្ឃទេ ។
ដូច្នេះ ព្រះសង្ឃជាការកសង្ឃ រៀបចំការបំបួសនោះមានចំនួន ៧ អង្គ ៖
១. ព្រះអង្គ យីវ ងីម ជាព្រះឧបជ្ឈាយ៍
២. ព្រះអង្គ ថាច់ ធៀងតុង ជាគ្រូសូត្រស្តាំ
៣. ព្រះអង្គ ធីវ វីត ជាគ្រូសូត្រឆ្វេង
ឯព្រះអង្គ ៤ ព្រះអង្គទៀត សម្ដេចមិនបានស្គាល់ ។ ការរៀបចំបំបួសធ្វើចំពោះអតីតបព្វជិត ៧រូប នៅថ្ងៃពុធ ១៣ រោចខែភទ្របទ ឆ្នាំមមែ ព.ស.២៥២៣ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ១៩ ខែកញ្ញា គ.ស.១៩៧៩ ។
ឯអតីតបព្វ ៧ រូបដែលត្រូវបំបួសនោះ ៖
១. ភិក្ខុ កើត វ៉ាយ មកពីខេត្ត កំពង់ធំ ( សុគត ២៥ មករា ១៩៩១ )
២. ភិក្ខុ ប្រាក់ ឌិត មកពីខេត្ត តាកែវ
៣. ភិក្ខុ ឌិន សារុន មកពីខេត្ត កណ្ដាល
៤. ភិក្ខុ អ៊ិត ស៊ុម មកពីខេត្ត តាកែវ ( សុគត ០១.០៩.១៩៩៨ )
៥. ភិក្ខុ នន់ ង៉ែត មកពីខេត្ត តាកែវ
៦. ភិក្ខុ កែន វង្ស មកពីខេត្ត ព្រៃវែង
៧. ភិក្ខុ ទេព វង្ស មកពីខេត្ត សៀមរាប ។
ចាប់ពីពេលបានបំបួសព្រះសង្ឃនេះរួចមក ព្រះឧបជ្ឈាយ៍ព្រះនាមឋិតស្រីលោ ដែលបានបំបួសភិក្ខុទាំង ៧ អង្គនេះ បានសម្រេចប្រគល់ភារកិច្ចអោយភិក្ខុ កើត វ៉ាយ ធ្វើជាព្រះឧបជ្ឈាយ៍ បំបួសភិក្ខុ សាមណេរ បន្តទៅទៀតក្រោយមកភិក្ខុ កើត វ៉ាយ ព្រះអង្គមានព្រះជន្មច្រើន មានវត្តអារាមនៅឆ្ងាយពីទីក្រុងភ្នំពេញមានផ្លូវលំបាកខ្លាំង ហើយបើព្រះអង្គនិមន្តមកក្រុងភ្នំពេញចេះតែមានព្រះអាពាធ ។
ដោយមានមូលហេតុនេះហើយ ទើបភិក្ខុ កើត វ៉ាយ និមន្តមកបំបួសបានត្រឹមតែមួយលើកប៉ុននោះ ព្រះអង្គបានប្រគល់នាទីព្រះឧបជ្ឈាយ៍អោយភិក្ខុ ទេព វង្ស បំបួសភិក្ខុ សាមណេរ បន្តពីព្រះអង្គទៅទៀត ។ បន្ទាប់ពីការបំបួសបានព្រះសង្ឃ ៧ អង្គរួចមកគណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមរណស្សិ និងក្រុមប្រឹក្សាប្រជាជនបដិវត្តន៍កម្ពុជា មានចំណាប់អារម្មណ៍លើ ៖
-ព្រះពុទ្ធសាសនាបានកើតហើយ តែការរៀបចំព្រះពុទ្ធសាសនា នៅមិនទាន់មានសបៀបរៀបរយល្អនៅឡើយ ។ ដូចនេះ គួរតែរៀបចំព្រះសង្ឃអោយមានឯកភាព គឺគ្មានគណៈនិកាយឡើយ ។
-គួររៀបចំពុទ្ធសាសនា អោយមានព្រះសង្ឃមជ្ឈិម និងក្រសួងធម្មការសម្រាប់ជួយសំរួលកិច្ចការព្រះពុទ្ធសាសនា ។
-អ្នកមានសទ្ធាចូលបួសក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា កាន់តែមានច្រើនឡើង ។ ឯព្រះសង្ឃមជ្ឈិមអាចចេញទៅបំបួសតាមខេត្តនានាមិនទាន់ពេល តាមសំនូមពររបស់ពុទ្ធបរិស័ទបានឡើយ ។
ដូចនេះ គណៈកម្មការមជ្ឈិមរណសិរ្ស និងក្រុមព្រឹក្សាប្រជាជនបដិវត្តន៏កម្ពុជា បានឯកភាពជាមួយព្រះសង្ឃមជ្ឈិមរណសិរ្សបង្កើតអោយមានព្រះឧបជ្ឈាយ៍ និងការកសង្ឃនៅគ្រប់ខេត្ត ក្នុងប្រទេសកម្ពុជាទាំងមូល ។
ឯការបំបួសនោះទៀតសោត ត្រូវគោរពតាមសារាចរស្ដីពីរបៀបបំបួសកុលបុត្រ ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនាលេខ ២៤-៨១ស.រ ចុះថ្ងៃទី ៥ ខែ មិថុនា គ.ស ១៩៨១/ព.ស.២៥២៤ ។
សារាចរបានរៀបរាប់ថា ព្រះពុទ្ធសាសនាបានដុះជាប់ជានិស្ស័យចិត្តគំនិតរបស់ប្រជាជនកម្ពុជាជាច្រើនពាន់ឆ្នាំមកហើយ ថែមទាំងបានផ្សារភ្ជាប់នឹងទំលាមទំលាប់ខ្មែរទៀតផង ព្រោះហេតុនោះទើបប្រជាជនកម្ពុជា ៩៩ ភាគរយ គោរពរាប់អាន ។
ក្រោយថ្ងៃ១៧ មេសា ១៩៧៥ មកទល់នឹងថ្ងៃ ៧ មករា ១៩៧៩ រយះកាលជិត ៤ ឆ្នាំ ព្រះពុទ្ធសាសនាត្រូវធ្លាក់ដល់សូន្យ ដោយពួកទមិឡឥត សាសនា ជាបនប្រល័យពូជសាសន៍ ប៉ុល ពត, អៀង សារី, ខៀវ សំផន វារលាយសូន្យសុង ។ ក្រោយថ្ងៃ៧ មករា ១៩៧៩ ជាថ្ងៃជ័យជំនះរបស់រណសិរ្ស សាមគ្គីសង្គ្រោះជាតិកម្ពុជា ដែលបានដេញកំចាត់ពួកទមិឡទាំងនោះ បានសំរេចជោគជ័យជាស្ថាពរហើយ អង្គការនេះក៏បានបើកសិទ្ធ និងសេរីភាពយ៉ាងបរិបូរណ៌ឡើងវិញ អោយប្រជាជនគ្រប់ឋានៈ មានសិទ្ធសេរីភាពខាងជំនឿសាសនាជាដើម ។ ប្រជាជនកម្ពុជា ដែលធ្លាប់តែមានសណ្ដានចិត្តគោរពប្រតិបត្តិ ព្រះពុទ្ធសាសនាទាំងបុព្វជិត ដែលត្រូវរងគ្រោះដោយបនក្បត់ ប៉ុល ពត ផ្សឹកក៏ដូចជាអ្នកធ្លាប់ជឿ គោរពសាសនាព្រះពុទ្ធសាសនាទាំងអស់ដែរ មានសទ្ធាជ្រះថ្លាចូលកាន់ភេទបព្វវិជ្ជាឡើងវិញជាច្រើន ។ ការបួសនេះ ចាប់ផ្ដើមក្រោយពីថ្ងៃ៧ មករា ១៩៧៩ ដោយសំអាងលើរដ្ឋប្រគល់សិទ្ធ សេរីភាព ខាងជំនឿសាសនា ត្រូវនឹងបំណងប្រាថ្នារបស់ខ្លួនហើយ ក៏ចេះតែបួសបានតាមទំនើងចិត្តយល់ឃើញរបស់ខ្លួនទៅ រហូតដល់មានអ្នកខ្លះគ្រាន់តែយកព្រះពុទ្ធរូបជាសាក្សី ក៏ស្លៀកពាក់ត្រៃចីវរសន្មតខ្លួនថា ជាបព្វជិតក៏មានដោយរដ្ឋអំណាចមិនទាន់គិតគូរដល់ផង ។ លុះក្រោយពីនោះបន្តិចមក ដោយការបួសនេះច្របូកច្របល់ពុំមានលក្ខណៈត្រឹមត្រូវ រដ្ឋក៏បានចាត់ចែងនិមន្តឧបជ្ឈាយ៍ និងការកសង្ឃមួយចំនួន ពីប្រទេសវៀតណាម មកបំបួសអតីតបព្វជិត ៧ រូប នៅវត្តឧណ្ណាលោម ក្រុងភ្នំពេញ ដើម្បីជាការបណ្ដុះពូជព្រះសង្ឃជាលើកដំបូងនៅថ្ងៃទី ១៩.៩.១៩៧៩ ។
បន្ទាប់ពីនោះមក រដ្ឋក៏បានចាប់អារម្មណ៍ក្នុងការរៀបចំសាសនា អោយបានឯកភាពត្រឹមត្រូវសមស្របល្អ ។ ផ្ដើមរៀបចំអោយមានព្រះសង្ឃមជ្ឈិម និងមានក្រសួងធម្មការណ្ដោះអាសន្ន ធ្វើសារាចរ លេខ០១ ចុះថ្ងៃទី ០១.១១.៧៩ សំរាប់អោយអ្នកមានសទ្ធាចូលរួមអនុវត្តតាម ដើម្បីឲ្យមានរបៀបរៀបរយឯកភាពតែមួយបែប សមស្របជាព្រះសង្ឃ សាមគ្គីភាពតែមួយគត់គ្មានគណៈនិកាយឡើយ ។
ចាប់តាំងពីនោះមក ការបួសក៏ត្រូវអនុវត្តតាមសារាចរខាងលើរហូតមកបានលទ្ធផលល្អប្រសើរ ។ ឥឡូវនេះ ដោយការបួសកាន់តែច្រើនឡើងៗនៅគ្រប់ខេត្តព្រះសង្ឃមជ្ឈិមពុំអាចចេញទៅបំបួសបាន តាមសំនូមពររបស់ប្រជាជន ។ គណៈកម្មការមជ្ឈិមរណសរ្ស និងក្រុមប្រឹក្សាប្រជាជនបដិវត្តកម្ពុជា ឯកភាពគ្នាជាមួយនឹងព្រះសង្ឃមជ្ឈិមបង្កើតអោយមានឧបជ្ឈាយ៍ និងការកសង្ឃគ្រប់ខេត្ត ដើម្បីតំរូវតាមបំណងរបស់ប្រជាជន ។ ឯការបួសបន្តទៅទៀត តាមខេត្តត្រូវអនុវត្តតាមគោលការណ៍តទៅនេះ ។ ការអនុវត្តនេះត្រូវបានចែកជាពីរផ្នែកគឺ ផ្នែកទី១ អំពីឧបជ្ឈាយ៍ និងការកសង្ឃ ផ្នែកទី២ អំពីកុលបុត្រអ្នកបួស ។
ផ្នែកទី ១ អំពីឧបជ្ឈាយ៍ និងការកសង្ឃ
ឧបជ្ឈាយ៍ជាអ្នកទទួលខុសត្រូវផ្ទាល់ចំពោះការបំបួសកុលបុត្រ ។ ដូចនេះ ឧបជ្ឈាយ៍ត្រូវប្រកបដោយលក្ខណៈដូចខាងក្រោមនេះ :
១. ភិក្ខុដែលត្រូវធ្វើជាឧបជ្ឈាយ៍ ត្រូវមានសមត្ថភាពទូទៅ កំរិតវប្បធម៌ខាងផ្លូវសាសនា, ផ្លូវលោក បើមិនច្រើនក៏បង្គួរ ។
២. ឧបជ្ឈាយ៍ ត្រូវជាអ្នកឆ្លៀវឆ្លាសប្រតិពល ក្នុងពិធីសង្ឃកម្មផ្សេងៗ ចេះពិន័យបព្វជ្ជាខន្ធកៈយល់ច្បាប់នូវអក្ខរប្បភេទចេះដឹងនូវធម៌សំរាប់ឧបជ្ឈាយ៍ និងសិទិ្ធវិហារិក ចេះនាយកធម៌ហើយប្រតិបត្តិដោយត្រឹមត្រូវចេះចាំអនុសាសនៈ ៨ យ៉ាង ប្រៀនប្រដៅនូវកភិក្ខុច្បាស់លាស់ "ផ្ដាំនាគ" ។
៣. មានវត្តប្រតិបត្តិខាងផ្លូវសាសនា ក៏ដូចជាផ្លូវលោក និងមានគោលជំហរល្អ ស្មោះត្រង់ចំពោះសា-សនា ក៏ដូចជាចំពោះបដ្តិវត្តន៍ ។
៤. មានសីលធម៌ស្អាតស្អំ គួរជាទីគោរពរបស់សិទ្ធវិហារិក និងបរិស័ទទូទៅ ។
៥. មានភារកិច្ចពិនិត្យអោយបានល្អិតល្អន់ ក្នុងការជ្រើសរើសបេក្ខសមណៈ ដែលមានប្រវត្តិរូបស្អាតស្អំ និងស្របច្បាប់ ។
៦. ការជ្រើសរើសនោះ ត្រូវជៀសវៀងបក្សពួកនិយម អត្តនោមាតិនិយម ។
៧. ករណីកិច្ចបំបួស ត្រូវអនុវត្តយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ តាមវិន័យបព្វជ្ជាខន្ធកវិធី បំបួសកុលបុត្រដែលដកស្រង់ចេញពីវិន័យបិដក ។
៨. ការកសង្ឃជាកម្មវាចាចារ្យ ត្រូវការអនុវត្តតាមបព្វជ្ជាខន្ខកៈដែលស្រង់ចេញពីវិន័យបិដក ត្រូវតែអោយត្រៃសរណគមន៍ និងសូធ្យញត្តិចតុត្ថកម្មវាចាច្បាស់ ត្រូវឆ្លៀវឆ្លាសប្រតិពលអង់អាច ក្នុងការពិនិត្យសំលឹងរំពៃក្នុងសង្ឃកម្មនេះ ដោយច្បាស់លាស់ ។
៩. ឧបជ្ឈាយ៍ ការកសង្ឃសំរាប់ខេត្តណា បំបួសបានតែក្នុងខេត្តនោះពុំអាចឆ្លងទៅបំបួសខេត្តដទៃ ឬក៏ពុំអាចណែរនាំអ្នកចង់បួសពីខេត្តដទៃមកបំបួសខេត្តរបស់ខ្លួនបានឡើយ ។
១០. កាលបើបំបួសរួចហើយ ព្រះឧបជ្ឈាយ៍ត្រូវតែចេញលិខិតសំគាល់ភេទ ដោយមានរដ្ឋអំណាចមូលដ្ឋានបានឯកភាពជាមួយផង ដើម្បីអោយវនកភិក្ខុដែលបានបួសហើយកាន់សំគាល់តទៅ ។
១១. ការលបលាក់បំបួស ដោយអត្តនោមតិ ត្រូវហាមឃាត់ ។
ផ្នែកទី ២ អំពីកុលបុត្រអ្នកបួស
កុលបុត្រអ្នកបួស គឺជាបុគ្គលដែលមានជំនឿមោះមុត ក្នុងធម្មវិន័យព្រះទ្ធសាសនា ប្ដេជ្ញាខ្លួនប្រតិបត្តិតាមគោលមាគ៌ា របស់ព្រះពុទ្ធជាម្ចាស់ ។ ដូចនេះកុលបុត្រនេះត្រូវតែប្រកបដោយលក្ខណៈដូចខាងក្រោម :
១. អនុវត្ត តាមពុទ្ធសាសនាតែមួយគត់ គឺជាពុទ្ធសាសនាខ្មែរ ដែលផ្សារភ្ជាប់នឹងទំនៀមទំលាប់ប្រពៃណីជាតិខ្មែរតាំងពីយូរអង្វែងមកហើយ ។
២. ការបួសក្នុងសម័យនេះ ត្រូវអនុរត្តតាមធម៌វិន័យពុទ្ធបញ្ញាត្តិ និងពុទ្ធានុញ្ញាតដែលមានព្រះត្រ័យបិដកជាគោល ដូចដែលរណសិរ្សសាមគ្គីសង្គ្រោះជាតិកម្ពុជា និងក្រុមប្រឹក្សាប្រជាជនបដិវត្តន៏កម្ពុជាបានបណ្តុះពូជព្រះសង្ឃអោយមានឡើងវិញ គឺថ្ងៃទី ១៩.៩.១៩៧៩ ។
៣. ជាបឋមនេះ គឺលើកទី ១ នៃការបួសឡើងវិញ ។ ត្រូវជ្រើសរើសយកតែអតីតបព្វជិត ដែលត្រូវរងគ្រោះដោយពួកទមិឡឥតសាសនា ក្បត់ជាតិប្រល័យពូជសាសន៍ ប៉ុល ពត បានផ្សឹកហើយមិនមានគ្រួសារប្រពន្ធកូន ហើយមិនដែលបានបង្កលក្ខណៈអន្តរាយដល់បដិវត្តន៍ម្ដងណាផង ។
៤. ការបួសនេះ ត្រូវផ្អែកលើប្រវត្តិរូបស្មោះត្រង់មិនវៀចវេរ ដែលប្រជាជនគោរពរាប់អាន និងមានសេចក្តីបញ្ជាក់ទទួលស្គាល់ពីររដ្ឋអំណាចមូលដ្ឋាន ហើយអគ្គលេខាធិការនៃគណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមរណសិរ្សបានពិនិត្យសំរេច ។
៥. កុលបុត្រអ្នកបួស ត្រូវបួសនៅក្នុងខេត្តដែលចេញប្រវត្តិរូប គឺ ប្រវត្តិរូប ធ្វើនៅមូលដ្ឋានណា ត្រូវបួសនៅមួលដ្ឋាននោះ ។ ដាច់ខាតកុលបុត្រអ្នកបួស មិនបានអនុញ្ញាតអោយទៅបួសនៅខេត្តដទៃ ក្រៅពីមូលដ្ឋានចេញប្រវត្តិរូបអោយឡើយ ។
ការបួស និងការបំបួសទាំងឡាយ ត្រូវតែបានអនុវត្តតាមលក្ខណ៍ការណ៍ខាងលើនេះដោយដាច់ខាត ។ បើឧបជ្ឈាយ៍ ការសង្ឃ និងអ្នកបួសទាំងឡាយណាប្រព្រឹត្តផ្ទុយពីនេះ គណៈសង្ឃមជ្ឈិម និងរដ្ឋអំណាចបដិវត្តន៍មិនទទួលគាល់ដាច់ខាត ហើយក៏ត្រូវតែមានវិធានការណ៍ចាំបាច់កែលំអឡើងវិញ ។
សារាចរខាងលើនេះ មានចុះហត្ថលេខា និងត្រាដោយ លោក ហេង សំរិន ក្នុងឋានៈជាប្រធានគណៈគម្មាធិការមជ្ឈិមរណសិរ្ស និងជាប្រធានក្រុមប្រឹក្សាប្រជាជនបដិវត្តន៍ ៕(ដកស្រង់ពីC.E.N.News)rinsaro
No comments:
Post a Comment